روزانه آقا برقی

قضاوت ممنوع، لطفا

۱۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «یکشنبه» ثبت شده است

فیلم هوش مصنوعی (2001)

الان ساعت 2:15 بامداد سومین یکشنبه از اسفندماه 98 هستش که فیلم هوش مصنوعی یا AI از کارگردان مشهور اسپیلبرگ رو دیدم. به شدت تحت تاثیر موضوع این فیلم قرار گرفتم. سالها پیش، زمانی که بچه بودم این فیلم رو در حد چند دقیقه از صدا و سیما دیده بودم اما اینبار فرق داشت. در سکوت شب و تنهایی با فراغ خاطر از تعطیلی کار و قرنطینه کرونا، این فیلم رو نه تنها دیدم بلکه با دقیقه دقیقه اون همزاد پنداری کردم.

به ساختار فیلم و اشکالات فنی و یا نقاط قوت اون کاری ندارم چون متخصص نیستم. تحلیل این فیلم زیبا از توان و حوصله و دانش من خارجه و بسیار سایت های معتبر که این کار رو کردن.

این فیلم در دسته علمی و تخیلی قرار میگیره اما به نظر من یک فیلم کاملا علمی و پیشگویانه س. حقایقی گفته شده که نمیدونم تا چه حد اما به نظر من به واقعیت های اینده بشریت نزدیکه. ساختن رباتی که عشق و احساس رو درک کنه. چیزی که در حال حاضر دانش بشریت به دنبال اون هستش.

من عاشق رباتیک و هوش مصنوعی هستم اما برای اولین بار ذهنم به چالش کشیده شد. آخر داستان ما چیه؟ آخر داستان ارتقای هوش ربات ها چیه؟ به کجا قراره برسیم؟ ساخت ربات هایی که میتونن عشق بورزن یه ظلم در حق اوناست. اینکه در نهایت به دست ما نابود بشن با اینکه درکی از دنیا و احساسات دارند هم اوج ستم و ظلمه.

عشق ربات کودک این فیلم (که بسیار طبیعی و زیبا ایفای نقش کرد) به مادر خودش یکی از زیباترین احساسات رو به تصویر کشید. پیوند داستان فیلم با پینوکیو و اینکه روزی تبدیل به انسان واقعی بشه هم به شدت به جذابیت فیلم اضافه کرد.

به نظرم فیلم در چند نقطه اوج داشت. یکی از قسمت ها جدایی مادر و بچه ربات (دیوید) هستش که التماس میکنه که این کار در حقش انجام نشه. در جایی دیگه، جو به ربات میگه که انسان ها تو رو دوست ندارند، فقط بابت خدماتی که بهشون میدی تو رو نگه میدارند مثل من که ....

دیوید چند قرن در زیر برف و یخ منتظر فرشته مهربون موند تا اون رو تبدیل به یه انسان وافعی کنه. توی داستان، فرجام انسان ها با عصر یخبندان هستش. همینطور سکانس پایانی که دیوید به کمک موجودات فضایی، مادرش رو (به کمک موی سرش) برای تنها 24 ساعت زنده میکنه. خودم بارها از زمانی که مادرم رو از دست دادم به این قضیه فکر کردم که فقط یک روز دوباره ببینمش. فقط یک روز... قطعا اون روز بهترین روز زندگی من میشه... هونطور که دیوید شادترین روز زندگیش بود... در کنار مادرش به خواب فرو رفت...این سکانس ها رو نمیتونم فراموش کنم چون ذهن و دل خودم هم سالها به اون فکر کرده....

نمیدونم سرنوشت ربات ها و هوش مصنوعی به کجا میرسه اما در غلیانات احساسی بعد از دیدن این فیلم، فقط دوست دارم که فارغ از هیاهوی این دنیا یادبگیرم هر لحظه عشق بورزم. جایی که موجود فضایی به دیوید میگه، تفاوت انسان ها با دیگر موجودات هستی، عشق و احساسات اونا هستش...

چقدر برام هوش مصنوعی و رباتیک بی معنا شد... یک لحظه همه چی فرو ریخت... اخر داستان قراره چی بشه؟ کاش میشد تمام احساسات الانم رو تایپ کنم و ضبط... حیف که نمیشه... باز هم سوال تکراری، آخر داستان ما چی میشه؟

خدایا خودت کمک کن عاشق تر باشیم... 

جمله تکراری دیوید:I Love you Mom

 

۰ نظر
پوپو

بی تو سخته

الان که دارم تایپ میکنم مدام اهنگ دریا آرش و مسیح توی ذهنم و گوشم میام. یادته روزای آخر لب ساحل قدم زنان این آهنگ رو گوش میدادیم؟ یادمه آخرین بار غروب با هم خوندیم و خندیدیم.

خیلی دلم برات تنگ شده... با اینکه عید هرسال میری خونه اما اینبار میدونم بر نمیگردی...

لعنت به درس که نتونستم اوضاع مالیم رو طوری کنم زود ازدواج کنیم...

غر دارم میزنم اما واقعا نمیدونم چ کار کنم... خیلی دلم برات تنگ شده عزیزم :(

۰ نظر
پوپو

کلاف آرزوها

.

الان ساعت چهار صبح هستش و کتاب کلاف ارزوها رو تموم کردم.... 📑

کتاب روایت زن و شوهر روستایی هستش که راوی داستان (ژوسلین - خانم) برنده هیجده میلیون دلار در لاتاری میشه. چون درگیر زندگی ساده و کمی فقر بودند، شوهر (ژو) چک پول رو دزدیده و ناپدید میشه. باقی ماجرا هم میتونید بخونید.... 😏 

به شخصه خیلی اهل کتاب رمان و داستان نیستم اما این کتاب چند ویژگی داشت که منو محذوب کرد. اول از همه نثر روان و احساسی و ترجمه بسیار عالی مهم بودند و در آخر هم تعداد صفحات 😀  چون زیاد اهل داستان نیستم!

در کل توصیه میکنم بخرید (فیزیکی یا ایبوک) و بخونید. بنده در تبلت و در مسیرهای داخل شهر و اخر شب خوندم.


۰ نظر
پوپو

یکشنبه 10 اردیبهشت 96

پوپولیست نباشیم و از پیروی مکتب پوپولیسم خودداری کنیم! لطفا و خواهشا!

میدونید پوپولیسم چیه؟ پوپولیسم دارای چند ویژگی کلی به شرح زیر است:

۱. جلب پشتیبانی مردم با توسل به وعده‌های کلی و مبهم، و معمولاً با شعارهای ضد امپریالیستی.

۲. پیشبرد اهداف سیاسی، مستقل از نهادها و احزاب موجود، با فراخوانی تودهٔ مردم به اعمال فشار مستقیم بر حکومت.

۳. بزرگداشت و تقدیس مردم یا خلق، با اعتقاد به اینکه هدف‌های سیاسی باید به اراده و نیروی مردم و جدا از احزاب یا سازمان‌های سیاسی پیش برود.

کمی باهوش باشیم، با بیان حر تفکر و حرفی بر زبان خودمان را کوچک و بی مغز جلوه ندهیم. 

#باشد_که_رستگار_شویم 

#پوپو

۰ نظر
پوپو

یکشنبه 3 اردیبهشت 96

1- میگن رای نمیدیم... اوکی نده... اختیار خودت رو داری. فقط یه نگاه به ترکیه بنداز.. شیک اردوغان موند... میدونی محبوبیت اردوغان چقدره داخل ترکیه؟ از کردها برو بپرس جواب میدن بهت. پس بیا توی صحنه. 

#بی_تفاوت_نباشیم



2- اونایی که منو به حال خودم رهام کردن تا تو دردام ناله کنم/

فعلا مهم هدفه ولی ، وقتش میرسه که زندگی نانمشونو پاره کنم



3- من که به شخصه فردا لیگ یک برام از ال کلاسیکو امشب حساس تره! شما رو نمیدونم! 



4- محو کردن دفاع حریف به سبک مسی!

#رونالدو_را_دوست_میدارم

۰ نظر
پوپو

یکشنبه 27 فروردین 96

1- چه افتخاری بالاتر از این که ایران رتبه نخست تولید کمیت علمی در جهان رو داره؟ از چین با اون همه جمعیت هم بالاتر هستیم! تبریک به ایران، تبریک به ایرانی! ایرانی میتواند...
برای کسب اطلاعات بیشتر به لینک زیر برید که سامانه ISC درج کرده. تعداد نمودارها زیاده که من یکی رو براتون میذارم. فقط به کشورهایی مثل ژاپن و آمریکا و کره جنوبی و تایوان و.. نگاه کنید که پسرفت داشتند! اما از لحاظ آکادمیک و سطح دانشگاه ها خیلی پیشرفته هستند... اشکال کار کجاست؟ 



2- - پدرت هیچی واست نذاشت!
-پدرم نداشت، که نذاشت...

۰ نظر
پوپو

یکشنبه 13 فروردین 96

اگر من و تو همیشه شبیه به هم فکر کنیم، یک نفر اضافی است!

۰ نظر
پوپو

یکشنبه 6 فروردین 96

1- این روزها که همه دنبال یه لقمه نون هستند، هواسمون به افرادی باشه که در پی حلالش اند.

میدونم که توی زندگیت همیشه برند خریدی و لاکچری زندگی کردی، اما بی تفاوت از کنار دستفروش ها رد نشیم. یه باتری، یه جوراب یا یه شاخه گل که این حرفهارو نداره. نترس پول مفت نیس، خدا جوابت رو میده. در عوضش جلوی حرام رفتن یکی رو گرفتی... خودت و عملت رو دست کم نگیر... موج اعمال ما خیلی وسیع تر و عمیق تر از حدی هستش که فکرش رو بکنی.

دمت پیشاپیش گرم. 🌺

یاعلی




2- فیلم هفته : لاک_قرمز

این فیلم که به تازگی وارد سینمای خانگی شده است، آنطور که باید نتوانست در زمان اکران فروش داشته باشد. بسیاری معتقدند که دلیل فروش کم (در مقایسه با کیفیت بالای آن) به تبلیغات نامناسب و تیزرهای ضعیف آن باز مبگردد. 

فیلم روایت دختری 16 ساله به اسم اکرم می باشد که پدری معتاد و نجار دارد. پدر او عروسک های چوبی می سازد و معتقد است که ارزش کالایی مثل عروسک بسیار بیشتر از صندلی و میز می باشد. زندگی سختی از لحاظ مالی داشته و اکرم یک خواهر 3 ساله و برادر 8 ساله دارد. با مرگ پدر، روایت زندگی اکرم آغاز شده و شکلی دیگر به خود میگیرد. یک عمو در تهران و یک خاله در اراک دارد که هیچ یک حس هم نوعی خاصی ندارند و دلیل ایم قضیه نیز بیشتر به وضع معیشتی بد آنها باز میگردد. 

کش و قوس های فراوان داستان ادامه داشته و مخاطب را با خود همراه می سازد. بهترین سکانس و حسن ختام فیلم در نقطه ای رخ می دهد که اکرم برای برامدن از پس هزینه های خواهر و برادر خود، به دستفروشی عروسک روی می آورد. عروسک های چوبی که با موی خود و لاک قرمز و همچنین لباس عروسی که مادرش برایش کنار گذاشته بود، مزین می شوند. اکرمی که فاصله تحصیل و ساختن زندگی خود در مقابل سختی های کنونی آن، به مرگ پدر وابسته بود.

این فیلم حاوی مضامین اجتماعی است و اگرچه در حد فیلمی مثل "ابد و یک روز" ظاهر نشده، اما نمیتوان به راحتی از کنار آن گذشت.




3- دل نوشته روان شناسیک از یک ایران دوست، چو ایران نباشد تن من مباد - دکتر محسن زندی 

هفته نامه امید جوان - شماره 1007

امیدجوان

۰ نظر
پوپو

یکشنبه 29 اسفند 95

1- یه روز دیگه بگذره، میتونیم بگیم یادش بخیر سال 95...


2- همیشه آخر شهریور که یک ساعت میکشیم عقب، احساس میکنم یه ساعت اضافه توی زندگی دارم! سال کبیسه هم همینطوره، فردا عیده و انگار یه روز اضافه داریم! 

پ.ن: آمادگی عید نداریم! نیاد تو روخدا! چه سریع!



3- ببین فرق خیلی زیادی هستش بین کسی که نمیفهمه با اون کسی که خودش رو زده به نفهمی! اینقدر این فرق زیاده که حکم شب و روز رو داره. با ادمای دسته اول بحث نکن چون مغزش گنجایش نداره اما با ادمای دسته دوم که به هیچ وجه بحث نکن! چون فقط وقتت گرفته میشه و اعصابت خرد میشه! باز دسته اول رو رحمه...

۰ نظر
پوپو

یکشنبه 22 اسفند 95

جامعه شناسان اعتقاد دارند که میزان قدرت هر کشور در عرصه های علمی، فرهنگی و اجتماعی را باید از میزان سرانه مطالعه آنها فهمید.  سخنی گزاف نیست و آمارهای منتشر شده گواه این حقیقت می باشد. باید بپذیریم و باور کنیم که هیچ موفقیتی اتفاقی نیست. میزان سرانه مطالعه منظور ساعت ها مطالعه کانال آشپزی، جوک و کلیپ نبوده  و شامل خواندن کتاب ها و رمان های ناب روز می باشد. با خواندن کتاب کمی بزرگ شویم. کوتوله کم مغزی که جایگاه رفیعی می یابد به مانند خر در لباس شیر است. شاید خود باور نکند که شیر نیست اما همه گان این را می دانند. 

نظر شما را به آماری در همین باب جلب می کنم. آماری که به هیچ وجه برایم دور از انتظار نبود و نیست:

۰ نظر
پوپو