امروز خیلی اتفاقی یاد وبلاگم افتادم. در طول زندکیم وبلاگ و وبسایت زیاد داشتم اما این وبلاگ رو دقیقا زمستون بعد از ارشد ایجاد کردم و حس میکردم ادامه بدم. اخرین پست در دوران نزدیک به انتخابات ۹۶ بود. یادش بخیر چقدر سینه سپر کردیم اما....
امروز در حال گوش دادن به پادکست بسیار جالب تحت عنوان ارن استوارتز با صدای گیرای علی بندری بودم که به ذهنم رسید وبلاگ رو دوباره راه بندازم. در مورد این پادکست حتما پستی میذارم چون خیلی جذاب بود برام.
امروز هم مشابه روزهای قبل زندگیم به دو کار عمده گذشت: انجام پروژه سربازی و زبان خوندن. البته ریوایز مقاله هم زده شد و درکنارش تولد کوچکی هم برای خواهر جان داشتیم.
امروز پر انرژی تر بودم. اصولا هر روز که زیاد کار کنم انرژی بالاتری دارم...
الان که این پست رو میذارم ساعت ۳:۷ دقیقه بامداد هستش و همه خوابن! شهر ساکته و فقط چراغ تیربرق روشنه... فردا ایران با ژاپن در قالب نیم نهایی جام ملت های اسیا مسابقه خیلی مهمی داره. منم که کیروشی پور هستم :) ایشالا میبریم.
یکی از دغدغه هام این روزها اینه تا زبان بگیرم و بتونم برای پذیرش دانشگاه UM مالزی اقدام کنم. بنا به دلایلی که مهمترین هاش گرایش و رنک دانشگاه هستش، مصرانه دنبالش هستم! اکسپت دارم فقط مراحل بورس و اسکالرشیپ مونده...
مباحث خیلی متفرقه و کلی شد... کانال تلگرام که عطایش رو به لقایش بخشیدم. همینجا مینویسم ببینیم خدا چی میخواد.
یا علی ...
